Między 2004 a 2008 r. handel między UE a ASEAN wzrósł o 25%, osiągając wartość 175 mld EUR. Jednocześnie udział Unii w  całkowitej wymianie handlowej ASEAN spadł z 14,5% w 1998 r. do 10,2% w 2010 r. . W odwróceniu tego trendu sprzyjałaby liberalizacja wymiany handlowej między tymi dwiema organizacjami. Jednak wobec zawieszenia rozmów na temat porozumienia o  wolnym handlu (Free Trade Agreement) między UE a ASEAN, środek ciężkości został przesunięty na umowy dwustronne. Negocjowane obecnie porozumienie między UE a Tajlandią ma tu szczególne znaczenie, Komisja Europejska spodziewa się bowiem, że jego zawarcie doprowadzi do międzyregionalnego porozumienia UE – ASEAN.

Poza istotną rolą, jaką dla ASEAN odgrywa handel z Unią Europejską, cennym kapitałem Unii w regionie jest jej nadwyrężony przez kryzys, lecz wciąż pozytywny wizerunek. Doświadczenie europejskiej integracji pozostaje cenną inspiracją i punktem odniesienia. Komisja Europejska wskazała ASEAN w 2006 r. jako priorytetowy rynek i jednego z kluczowych partnerów gospodarczych dla Unii Europejskiej.

Liczne wizyty czołowych europejskich polityków w regionie pozwalają mówić o europejskim zwrocie w stronę Azji. Szukające szans ekspansji na rynkach pozaeuropejskich polskie przedsiębiorstwa powinny podążać tym dobrze przetartym już szlakiem.

Tajskie strategie wobec ASEAN

Tajlandia odgrywa obok Indonezji kluczową rolę w ASEAN. Wobec planów pogłębienia integracji gospodarczej opracowała własną strategię działania i  agendę celów, jakie chce osiągnąć. Tajskim priorytetem rozwojowym pozostaje zapewnienie swojemu krajowi dobrobytu i konkurencyjności, stały wzrost oraz rozwój zielonych technologii. Pierwszym zadaniem w  ramach wspólnoty ekonomicznej ASEAN jest więc zwiększanie konkurencyjności tajskich produktów i usług oraz handlu i inwestycji w ramach ASEAN, połączone z poprawianiem jakości życia i bezpieczeństwa społeczeństwa.

Ważnym punktem w podejściu Tajlandii do ASEAN jest rozwój infrastruktury transportowej i logistyki, co będzie ułatwiać handel w całym regionie. Rząd chce też lepiej połączyć tajskie miasta z kluczowymi miastami w pozostałych krajach stowarzyszenia, co będzie sprzyjać mobilności ludzi. Kolejny cel to rozwój zasobów ludzkich, podnoszenie poziomu nauczania i lepsze przygotowanie tajskich kadr, by zwiększać ich szanse na pracę w innych krajach ASEAN.

Ambitnym zadaniem, które sobie stawia Tajlandia, jest również stymulowanie wzrostu i rozwoju gospodarek krajów sąsiednich nie tylko poprzez inwestycje, ale też zwiększanie dojrzałości tych rynków i kształtowanie tam kultury biznesowej. Taką rolę odgrywały Niemcy wobec gospodarki polskiej po 1989 r.. Pozycjonowanie się Tajlandii jako biznesowego lidera Indochin sprawia, że lokowanie tam działalności gospodarczej może być strategicznym wyborem dla firm zainteresowanych nie tylko rynkiem tajskim, ale też całym regionem.

Plany na 2015 rok

Jeśli integracja gospodarcza Azji Południowo-Wschodniej będzie postępować zgodnie z planem, taryfy celne na obrót niemal wszystkimi towarami w ramach krajów ASEAN będą zerowe lub bliskie zera, system finansowy zostanie ujednolicony, a restrykcje dotyczące zatrudnienia poluzowane, co oznacza, że każdy mieszkaniec regionu będzie mógł podjąć pracę w dowolnym kraju członkowskim stowarzyszenia. W  niektórych kluczowych sektorach, takich jak przeloty lotnicze, e-handel, produkcja aut czy tekstyliów, integracja znacznie przyspieszy. Wolny przepływ siły roboczej (choć ograniczony do niektórych specjalizacji) także wpłynie na gospodarkę regionu, stwarzając szanse dla firm, które już w nim zainwestowały. W połączeniu z nastawieniem na zrównoważony, niewykluczający nikogo wzrost oraz zieloną i opartą na wiedzy gospodarkę zmiany te mogą oznaczać poważne przyspieszenie gospodarcze w Azji Południowo-Wschodniej i zwiększenie roli tego regionu w globalnej gospodarce. Pozostaje pytanie, jak te możliwości wykorzystać

Źródło: THINKTANK